Wydawca treści
Charakterystyka Kompleksów Leśnych
Większość drzewostanów nadleśnictwa stanowią drzewostany z dominującą sosną.
Największe powierzchnie w lasach nadleśnictwa zajmują siedliska borów i lasów mieszanych —68 %. Obecnie w większości pokrywają je sztucznie wprowadzone sośniny, czasem z domieszką gatunków liściastych, sporadycznie fragmenty wielogatunkowe zbliżone do wzorców naturalnych.
Model naturalny, do którego dążą leśnicy przebudowując te sośniny, to:
- na siedliskach borów mieszanych: drzewostan główny składający się z sosny, z udziałem modrzewia i jodły, a na stanowiskach wilgotnych także świerka, z dolnym piętrem dębowo-bukowym i ewentualnie jodłą oraz świerkiem.
- na siedliskach lasów mieszanych drzewostan główny powinny tworzyć wszystkie wymienione gatunki, a więc: sosna, dąb, buk, modrzew, jodła, świerki i inne, z dolnym piętrem liściastym, ewentualnie z jodłą i świerkiem.
Dominującymi siedliskami są siedliska borowe, które stanowią 70,4%, lasowe 25,4 % i łęgowe 4,2 % .
Lasy ochronne - wyróżniono zgodnie z Zarządzeniem Nr 92 MOŚ ZN i L z dnia 25 listopada 1993 roku.
Ogólna powierzchnia lasów ochronnych w Nadleśnictwie Nowa Dęba, wynosi 15 843 ,85 ha, co stanowi 72,2 % powierzchni leśnej.
Głównymi kategoriami ochronności są: lasy wodochronne, o szczególnym znaczeniu dla obronności, i w granicach administracyjnych miast.
Bory i lasy mieszane zaliczamy do lasów o wysokiej produktywności drewna i bogatej biocenozie. W ich runie, które przetrwało w stanie znacznie lepszym niż drzewostany, liczna jest grupa roślin typowo leśnych, przystosowanych do życia w umiarkowanym ocienieniu. Im bogatsza jest flora, tym liczniejszy i bardziej urozmaicony jest zasiedlający ją świat zwierząt.
W Nadleśnictwie Nowa Dęba drzewostany ponad 100 letnie zajmują powierzchnię ok. 1,5 tys. ha.
Wśród obszarów podmokłych nadleśnictwa szczególną różnorodnością fitocenoz leśnych, krzewiastych i otwartych wyróżnia się uroczysko „Ameryka" o powierzchni 200 ha. Obszar ten, podobnie jak większość terenów podmokłych w nadleśnictwie, na przełomie XIX i XX wieku został zmeliorowany i częściowo zamieniony w łąki kośne. Obecnie, już od dziesięcioleci, obiekt zwrócony jest przyrodzie, i na drodze naturalnej sukcesji i wtórnego zabagnienia odbywa się odbudowa pierwotnych zbiorowisk roślinnych. W procesie tym istotną rolę odgrywają, reintrodukowane w ubiegłej dekadzie, bobry, które poprzegradzały tamami zamulające się rowy, powodując rozległe wylewy, co z kolei doprowadziło do zamierania sporych połaci olsów i zapustów brzozowych.
Do najlepiej zachowanych ekosystemów Puszczy Sandomierskiej należą lasy mieszane bagienne oraz olsy. Grząski teren, którego nie udało się osuszyć, uchronił duże połacie bagiennych fitocenoz o charakterze naturalnym, będące obecnie ostojami dzikiej przyrody. Lasy bagienne charakteryzują się wysoką żyznością i stałą wilgotnością, co przy charakterystycznej ich świetlistości pozwala na bujny rozwój runa, tworzącego trudny do przebycia gąszcz roślin. W bagiennych ostojach oprócz bogactwa florystycznego kryje się wiele płochliwych i rzadkich gatunków zwierząt, często prawnie chronionych, a także liczna zwierzyna łowna.
Najnowsze aktualności
Polecane artykuły
Wizyta lubelskich leśników we Freiburgu
Wizyta lubelskich leśników we Freiburgu
W ramach trwającej nieprzerwanie od niespełna 25 lat partnerskiej współpracy z Dyrekcją Lasów we Freiburgu w Niemczech sześcioosobowa delegacja RDLP w Lublinie udała się do naszych zachodnich partnerów.
Delegacji przewodniczył dr inż. Mirosław Waniewski, zastępca dyrektora ds. gospodarki leśnej. W gronie leśników reprezentujących lubelską dyrekcję na terenie Badenii-Wirtembergii znaleźli się również nadleśniczowie: Justyna Długosiewicz, Waldemar Kuśmierczyk, Waldemar Czajka, Marek Kołtun oraz Maciej Wójcik, specjalista SL ds. łowiectwa.
Wizyta była sposobnością do poszerzenia wiedzy z zakresu gospodarki leśnej oraz wymiany wzajemnych doświadczeń zawodowych. Kilkudniowy pobyt w lasach Schwarzwaldu rozpoczął się od zapoznania gości z charakterystyką oraz strukturą własnościową lasów Badenii-Wirtembergii. Prezydent leśny Dyrekcji Lasów we Freiburgu, dr Anja Peck przedstawiła system organizacji tamtejszych lasów "Forest BW" oraz planowane zmiany w zarządzaniu lasami w poszczególnych landach.
Istotnym punktem były najważniejsze problemy związane z gospodarką leśną, a w szczególności sprawa gradacji szkodników. Ekspansja kornika drukarza w tamtejszych lasach warunkuje obecnie rozmiar i rodzaj pozyskiwanego drewna. Podczas wyjazdu delegacja lubelskiej dyrekcji zapoznała się z aktywną ochroną populacji kuraków leśnych (zwłaszcza głuszca) i koncepcją gospodarowania populacją jelenia na terenie Schwarzwaldu. Lubelscy leśnicy odbyli wizytę w arboretum leśnym znajdującym się w Zakładzie Doświadczalnym w Liliental oraz mieli możliwość zapoznania się z funkcjonowaniem Instytutu Badawczego Leśnictwa we Freiburgu.
Miłymi akcentami pobytu był m.in. udział w koncercie rogów alpejskich, a także zwiedzanie pięknego Freiburga, które zorganizowali gospodarze wrześniowej wizyty. Niezapomnianych wrażeń dostarczyła podróż na wyspę Mainau położoną na Jeziorze Bodeńskim. To malownicze miejsce stanowi jedną z największych atrakcji turystycznych Badenii-Wirtembergii. Rocznie tzw. wyspę kwiatów odwiedza ponad 1,2 mln turystów. To właśnie tam w 1995 roku zawarto porozumienie o partnerskiej współpracy między obiema dyrekcjami, na mocy którego od tego czasu organizowane są coroczne wizyty zaprzyjaźnionych leśników.
–Za nami wartościowy pobyt na terenie Dyrekcji Lasów we Freiburgu. W przyszłym roku będziemy obchodzili jubileusz 25-lecia partnerskich kontaktów między obiema dyrekcjami, dlatego też w imieniu dr inż. Marka Kamoli, dyrektora RDLP w Lublinie złożyłem na ręce Pani Dyrektor Anji Peck oficjalne zaproszenie do przyjazdu niemieckich leśników na teren naszej dyrekcji. Wizyta ta będzie okazją do podsumowania ćwierćwiecza zawodowych kontaktów z naszymi zachodnimi kolegami – podsumował zastępca dyrektora lubelskiej dyrekcji ds. gospodarki leśnej.