Najwięcej zgłoszeń o pożarach Straż Pożarna otrzymuje w miesiącach marzec, kwiecień. Niestety, wielu ludzi wciąż myśli, że spalenie suchej trawy użyźni glebę, co spowoduje bujniejszy wzrost młodej trawy. Skutek jest jednak odwrotny, pożar wyjaławia glebę a spalenie suchych traw nie wpływa pozytywnie na rozwój roślinności. Należy pamiętać, że wypalanie traw jest zabronione i grążą za nie wysokie kary nawet do 5 tys. złotych grzywny lub kara pozbawienia wolności od 1 do 10 lat.  

Pożar potrafi rozprzestrzeniać się z prędkością nawet ponad 20km/h. Ważnym czynnikiem jest wiatr, który wspomaga jego rozprzestrzenianie. Duża prędkość, ciągłe zmiany kierunku powodują, że ogień często przenosi się z łąk na pobliskie lasy. Spalony las przestaje być naturalną barierą zatrzymująca zanieczyszczenia a sam dym wydobywający się podczas pożaru lasu jest groźny ze względu na jego wysoką toksyczność.

Szacowane straty jakie powstały w wyniku pożarów łąk i lasów w 2016 roku wynoszą ok. 8 700 000 złotych. Składają się na nie spalone i uszkodzone drzewa, wyjałowiona gleba, wysokie koszty akcji gaśniczych, koszty poniesione na likwidację skutków pożaru, środki jakie były zainwestowane przed wystąpieniem pożaru w odnowienie i pielęgnacje lasu, spalone budynki.

Pożary traw i łąk angażują dużą liczbę strażaków i zasobów ratowniczych, choć w tym samym czasie mogą być potrzebni do ratowania życia i zdrowia ludzkiego w innym miejscu.

Wspomnieć należy również o pożarach długotrwałych, które mogą wystąpić na torfowiskach. Od palących się wierzchnich warstw zapala się wówczas głębsza warstwa torfu, która może się palić nawet kilka miesięcy i jest niezwykle trudna do ugaszenia. Regeneracja tak zniszczonego torfowiska wymaga upłynięcia nawet kilkuset lat.