Kolejny sezon grzybowy już rozpoczęty. Wielu z nas, choć niektórzy nieświadomie, wykorzystuje istotę mikoryzy podczas szukania grzybów. Dla niektórych rzeczą oczywistą jest znalezienie borowików (prawdziwków) pod dębami a rydza czy maślaka w pobliży sosny.

Aby dokładniej się na tym zastanowić sięgamy do fachowej literatury z zakresu mykologii (nauki o grzybach) i czytamy: „Mikoryza jest  to rodzaj  współżycia dwóch organizmów (grzyba i rośliny naczyniowej) polegający na utworzeniu anatomicznego związku ku czerpaniu obustronnych korzyści." Sucha masa grzybów zbudowana jest w większości ze związków organicznych, które powstają na drodze zewnętrznej syntezy (fotosyntezy) ze składników nieorganicznych, której grzyby przeprowadzić nie mogą. I tu dochodzimy do sedna sprawy, dzięki mikoryzie jest to możliwe. Jakie z tego płyną korzyści dla drzewa? Po pierwsze, zwiększają powierzchnię chłonną korzeni, pobierają związki mineralne trudno dostępne w danym środowisku, grzyby tworzą też naturalną barierę przed patogenami (infekcjami) lub działają jak antybiotyk osłabiając patogeny. Z przeprowadzonych badań naukowych wynika, że drzewo pozbawione symbiozy z grzybami nie było by wstanie zapewnić sobie odpowiedniej ilości wody a tym samym nie przeżyłoby, bowiem powierzchnia przez którą traci wodę jest zbyt wielka aby zachować odpowiednią gospodarkę wodną. Niestety nie w każdym środowisku może rozwinąć się grzybnia np. gdy jest ono zbyt kwaśne lub zanieczyszczone. Dlatego czasem człowiek musi pomóc i „zaszczepić" rośliny grzybnią. 

Mikoryza jest bardzo ważna dla życia drzew. Dlatego niszczenie grzybów, chodzi tu głównie o grzyby niejadalne, lub wyrywanie ich w niedbały sposób, to ogromna szkoda dla drzewa. Nie niszczmy więc „muchomorów" tylko dlatego, że są niejadalne lub ze złości, że nie udało nam się  znaleźć prawdziwka.